Pse po ikin shqiptarët nga Ulqini?

Ulqini veçanërisht zonat rurale të saj sikurse Ana Malit, është e prekur nga një krizë e thellë socio-ekonomike, ku qytetarët e të gjitha moshave dhe kategorive braktisin vendit pa e ditur në të vërtetë se ku do të shkojnë dhe çfarë do të bëjnë.

Viteve te fundit jemi përballur me shifra të frikshme të emigrantëve që kanë mbërritur në dyert e shteteve të ndryshme te Europës, ku pjesa më e madhe e tyre janë nga Siria, Libani, Iraku Jordania etj. Të gjitha këto shtete kanë një emërues të përbashkët, luftën qe po zhvillohet në vendet e tyre ku paralelisht një eksod të tillë po kalon edhe Mali i Zi, Kosova, Shqipëria, Serbia, Bosna dhe Hercegovina, Maqedonia etj.

Gjendja ekonomike në komunën e Ulqinit është shumë e vështirë, pagat mujore nuk i mundësojnë  qytetarëve të sigurojnë as kushtet minimale për jetë, mërgimi i të rinjëve është në kulm në kërkesë të një jete më të mirë. Kryetari i Sindikatës komunale Shefki Keko Lamoviq për këtë situat të rëndë ekonomike fajëson privatizimet e dështuara,dhe stagnimin e investimeve kapitale në Komunën e Ulqinit.

“Në vitin 1991 në komunën e Ulqinit kishte 5.837  mijë veta të punësuar ,ndërsa  në ditën e sotme 2.423  punëtorë, ku gjysma nga to nuk i marrin pagat mujore me nga disa muaj,ndërsa një numri të konsiderueshëm nuk i paguhen kontributet dhe sigurimi shëndetësor,që është bërë pengesë për punëtorët që kanë plotësuar kushtet për dalje në pension,shprehet Lamoviq.

Sa i Përket Ndërmarrjeve Publike Lamoviq thotë se është një situatë për tu ardhur keq. Ndërmarrja për ruajtjen dhe kultivimin e egërsirave u ka borxh punëtorëve 16 paga mujore, Radio Televizioni Ulqini 13, Qendra për Kulturë 7, Agjencioni për Ndërtim dhe zhvillim 5, Qendra Ditore Sirena , 2 Ndërmarrja komunale për pastrim 3, ndërsa Ujësjellësi 1 pagë mujore. Komuna e Ulqinit ndaj punëtorëve të vet ka borxh 4 paga mujore.

Sipas të dhënave të “MONSTATI” dhe intervistës së fundit të liderit të levizjes “URA” Dritan Abazoviqit tha për televizionin publik TVCG se më se 300 persona fizik ikin nga Ulqini, ku ai  tha se ikjet  kanë qenë si pasojë e qeverisjeve shqiptare dhe asaj malazeze në  pushtet.

Ulqinakët, Ana Malsit, Kranjanët po shesin çfarë kanë, lëne pas çdo gjë dhe ikin “natën për hënë'” në vende të ndryshme Amerikë, Kanadë, vende të Europës dhe më larg madje edhe në Australi.

Ulqinakët ikin sepse u zhgënjyen nga premtimet elektorale të qeverisë në pushtet.

Pakkush ose askush në Ulqin nuk i hyn politikës për të përmirësuar jetën e të tjerëve. Ofertat e politikanëve për punësim në Ulqin kur nuk ishin të mëdha. Sot ndërkohë më shumë janë larguar nga puna, edhe ato pak që kan mbetur  shpallin falimentin. Në këtë mënyrë ulqinakët humbën besimin tek politika atëherë kur besonin me shumë.

Ulqini dhe veçanërisht zonat rurale sikurse Ana Malit dhe Kraja, është e prekur nga një krizë e thellë socio-ekonomike, ku qytetarët e të gjitha moshave dhe kategorive braktisin vendit pa e ditur në të vërtetë se ku do të shkojnë dhe çfarë do të bëjnë. Përgjegjësit kryesorë janë politikanët, të cilët përpiqen ta ç’dramatizojnë situatën në sytë e botës, me një lehtësi shqetësuese. Politikanë pa përvojë, që zënë postet kyçe, abuzojnë me detyrën, vjedhin fondet publike, me të shkuar të lidhur me krimin, duke mos qenë të aftë të ringjallin ekonominë e Ulqinit, që tallen me qytetarët gjatë fushatave elektorale, po e çojnë Ulqinin drejt falimentimit”.

Ulqini është shndërruar me shpejtësi në një vend të pashpresë, ku gjithkush shikon të largohet e të kërkojë jetë ma të mirë.
Më vjen keq por fatkeqësisht ky është realiteti i Ulqinit në ditët e sotme. Unë qesh i ri, kurse sot i vjetër dhe botëkuptimi im nuk e pranon një realitet të tillë dhe prandaj u largova dhe emigrova.