Njoftojme te gjithe lexuesit qe në moshën 62 vjeçare u nda nga jeta  dhe vdes Muharrem Lemo Bajrami nga Ulqini.

Vdekja e parakohshme e Lemit është një humbje e madhe për familjen, për shokët e miqtë e tij të shumtë që i ka pasë.
Muharrem Lemo Bajrami u nda prej nesh, por kujtimi i tij do të mbetet i gdhendur në mendjen e të gjithë atyre që e kanë njohur, ai do të mbetet tek mendjet e zemrat e jona.

Varrimi i të ndjerit do bëhet në Ulqin nesër në ora 16: 00.

Te pikelluarit: Bashkeshortja Zdenka, djali Avdullah Bajrami ,vajza Aida Bajrami,vellezerit Suat Ati Bajrami, Shefki Bajrami, , motrat Tranajfile, Hydajetja dhe Hakilja  dhe mbare farefisi.

Stafi i Lajmeve nga Ulqini dergon ngushllimet e sinqerta familjes  Bajrami në Ulqin.

IN: MEMORIAM
Të shtunen në moshën 62 vjeçare ndroi jetë Muharrem Lemo BAJRAMI. Lemi ka lindur në Kalanë e Ulqinit, ku edhe ka jetuar deri ke tërmeti katastrofal të vitit 1979. Termeti ka qenë shkaku i shpërnguljes nga Kalaja, pasi që është rrxuar shtëpia ku ka jetuar. Dua të themë, se kurrë nuk është adaptuar fare ambientit tjetër, edhe për te edhe shumicën e kohës e ka kaluar në Ranë dhe në Kala.
Lemi ka mbetë gjithmonë “Kalali”. Pavarësisht se një kohë të gjatë ka punuar në bank, Lemi asnjëherë nuk e ka lënë peshkun, barkat dhe sanallat. Dati, peshku dhe sanallat kanë qenë në gjenezen e ti të trashiguar nga babai i ti.
Vdekja e parakohshme e Lemit është një humbje e madhe për të gjithë familien, për shokët e miqtë e tij të shumtë që i ka pasur, posaçërisht, është një humbje e madhe për të gjithë “kalalit”. Lemi është nda prej nesh, por kujtimi në figurën e tij do të mbesë në mendjen dhe kujtesën tonë për gjithmonë.
Prandaj, ngushllime për vdekjen e Lemit nga të gjithë “kalalit”. Kujtimet e bukura të cilat i ruajm në zemrat tona çë nga fëmëria në Kala, nuk do të vdesin kurrë. U preht në paqe në Xhehnet shpirti i tij. Past rahmet.
U SUBOTU 24.01.2015. godine u 62 – goj godini života preminuo je Muharem Lemo BAJRAMI. Rođen je među drevne zidine Starog grada, gdje je i živio sve do katastrofalnog zemljotresa 1979 godine. Teško se adaptirao novom ambijentu. lJEMO je u duši ostao vječito vezan za more, ribu i čamce. More, čamce i ribu je imao nasleđeno u genima od svog oca, tako da je vrlo često išao u ribolov. Svaki dan je nekoliko puta dnevno silazio na svom malom, karakterističnom po zvuku “Tomos” motoru, do Pristana, gdje je uglavno sjedio sa prijateljima kod Suka ili kod Januza u “Marineru”. Bio je tih, miran i nenametliv čovjek. Svima nama ostaće u vječitoj uspomeni, posebno mještanima Starog grada, gdje je i odrastao.

Ismet Karamanaga Facebook