Ishte ky kujtimi më i bukur që gjithmonë do ta rruaj në kujtesën time.Është kjo jeta që më mbërthen e më shtërngon kaq shumë.Dua të bëhem zog e të këndoj këngën më të bukur kushtuar ardhmërisë së ndritur. Do të depërtoj në dyert e zemrës së fundit, do të hap portat dhe të futem drejt e atje, atje ku u ktheva sërisht sot, atje në fakt ku kam qenë gjithmonë.

Topi
E hedh topin në pullaz
Por pullazi prap ma kthen e topi në duar të mia vjen
Kështu shko top e eja prap,
Mos vono me ardh me vrap.
E recitoi mësuesi veteran Z.Haxhi Taipi I ftuar në oren time të anglishtes.
Këtë poezi Haxhiut kur ka qenë në klasë të pare ja ka mësuar mësuesi shkodran Prekë Kola.

Pjesë nga skenari i përgaditur për filmin dokumentar “Shkolla e vjeter në Katerkollë simbol i dijes dhe vetëdijes”- Luljeta Avdiu Cura

Flower Avdiu Facebook

Filmi dokumentar Ana e Malit